cariyə — ə. 1) pulla alınıb satılan və ya hədiyyə kimi bağışlanılan xidmətçi qız; 2) qulluqçu, xidmətçi (qız), kəniz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cəvari — ə. «cariyə» c. cariyələr, kənizlər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xudmani — sif. və zərf <fars.> 1. Gizli, dostyana, məhrəmanə, məhrəmanə bir şəraitdə başqalarının olmadığı bir şəraitdə. Xudmani söhbət. Xudmani danışıq. – Bəli, mən istəyirəm söhbətimiz xudmani olsun, – deyə, Müqim bəy yan yörəsinə baxdı. S. R.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məmlukə — ə. kəniz, cariyə qulluqçu qadın … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
səriyyə — ə. qulluqçu qız; cariyə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ümmülvələd — ə. «övlad anası» uşağı olan cariyə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
vəla’ — ə. 1)dəlicəsinə vurulma, bərk aşiq olma; 2) dostlaşma; 3) hüsn rəğbət, simpatiya ə. ağanın azad etdiyi kölə və ya cariyə ilə münasibəti və onların üzərində olan hüququ … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xəlaiq — ə. «xəliqə» c. 1) bütün canlılar; məxluqat; 2) m. camaat, xalq; 3) m. təbiət, xasiyyət; 4) m. kəniz, cariyə, xidmətçi qız … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bel — 1. is. 1. Bədənin ortası, qurşaq bağlanan yeri. İncə bel. Beli ağrımaq. Belinə qayış bağlamaq. Belə qədər suya girmək. – Bu süngünü onlar sağ tərəfdən bel qayışlarından asmışdılar. Ə. Ə.. Belində qəbzəli xəncər olan bir kişi içəri girdi. İ. Ə.. 2 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çəng — 1. is.: çəng olmaq – qıc olmaq, keyləşmək, hərəkətdən düşmək, hissizləşmək. Əl ayağı çəng olmaq. – <Gülo:> Deməli, mənim yaşamağım üçün o ölməlidir! Sonra? Bəs sonra?! – deyib, iflic tutmuş kimi barmaqları çəng olub qıvrıldı. S. R.. 2. is.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
